آدم هایی توی این دنیا هستن که به همه چیز خیلی زود وابسته میشن و عادت می کنن، از پیش پا افتاده ترین تا مهم ترین مسائل زندگیشون درگیر این وابستگی ها و عادت ها میشه. آدم هایی که همیشه از یه سوپر مارکت خرید می کنن، همیشه به یه آرایشگاه میرن، موقع رفتن به سر کار هر روز از همون خیابون دیروزی میرن حتی اگر ترافیک خفشون کنه...
شاید تا اینجای قضیه خیلی خطرناک نباشه، ولی این آدم ها همون هایی هستن که به آدم های دیگه هم وابسته میشن و عادت می کنن، یه آدم رو پیدا می کنن، ازش بت می سازن، باهاش عاشقی می کنن و زندگی...
وای به اون روزی که اون آدم، دیگه اون آدم قبلی نباشه، مثلا تغییر کنه، خیانت کنه یا اصلا راه زندگیشو عوض کنه، حتی اگر تمام این اتفاق ها روزی صد بار هم بیفته، اونها به اون آدم پایبندن و عشق هم میدن، چون بهش عادت کردن و وابسته شدن، و فکر می کنن همین یه نفر توی دنیا وجود داره. چون بلد نیستن به کسی به غیر از اون عشق بدن، درست مثل اینکه بلد نیستن یا نمی تونن از سوپرمارکت دیگه ای خرید کنن. بعضی وقتها آدم ها میفهمن که اشتباه کردن و سرشون خیلی داره کلاه میره، ولی به روی خودشون نمی یارن، چون از کوچک ترین تغییری توی زندگیشون وحشت دارن، اون موقع هر روز باج های بیشتری به اون آدم اشتباهی میدن که یه لحظه بیشتر باهاشون بمونه و بیشتر توی سرشون بزنه و تحقیرشون کنه...
بیاین با هم تصمیم بگیریم که اگر توی ذهنمون یه سوپر مارکت، یه آرایشگاه، یه کافه، یه خیابون و یه کوچه ی همیشگی داریم گاهی وقتها خودمون رو مجبور کنیم که عوضش کنیم، توی دنیا یه عالمه چیزهای خوب وجود داره، خودمون رو محدود نکنیم، به خاطر اینکه شاید یه روزی، یه جایی، یه آدمی پیدا شه که از همین ویژگی تک پرانی ما سواستفاده کنه و تا ابد ما رو به زنجیر بکشه و ما مجبور باشیم به همه ی حرفاش گوش کنیم و
حتی یه ذره عشق دریافت نکنیم، فقط به جرم اینکه وابسته ایم و عادت کردیم...